„Prosząc o Chrzest dla waszego dziecka przyjmujecie na siebie drodzy rodzice i chrzestni obowiązek wychowania dziecka w wierze”
– z Liturgii chrzcielnej
O sakramencie odrodzenia
CHRZCIĆ oznacza „zanurzać” w wodzie. (zob. Katechizm Kościoła Katolickiego)
Kto jest ochrzczony, zostaje zanurzony w śmierci Chrystusa, z której powstaje przez zmartwychwstanie z Nim jako „nowe stworzenie” (2 Kor 5,17). Chrzest określany jest także jako „obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym” (Tt 3,5).
Podczas chrztu chrześcijanin otrzymuje swoje imię w Kościele; może to być imię jakiegoś świętego, który będzie dla niego wzorem świętości oraz będzie wstawiał się za niego u Boga. (Katechizm Kościoła Katolickiego)
Wskazania dla rodziców przed Chrztem świętym dziecka:
1. Wszystkie sprawy związane z Sakramentem Chrztu dziecka w kancelarii zgłaszają i dopełniają formalności tylko rodzice lub prawni opiekunowie dziecka.
2. Katecheza dla rodziców i chrzestnych ma miejsce w sobotę poprzedzającą niedzielę Chrztu, po wieczornej Mszy Św. (inna data jest uzgadniana z rodzicami).
3. Rodzice mają obowiązek zgłosić dziecko w kancelarii parafialnej przynajmniej trzy tygodnie przed chrztem, aby omówić sprawy związane z udzieleniem sakramentu.
4. W kancelarii parafialnej rodzice przedkładają następujące dokumenty:
* akt urodzenia dziecka z USC,
* świadectwo ślubu kościelnego rodziców dziecka,
* dane personalne chrzestnych: nazwisko i imię, wiek, wyznanie i adres zamieszkania (jeśli kandydaci na chrzestnych pochodzą z innej parafii, przedstawiają zaświadczenie z parafii ich zamieszkania – nieistotne jest ich zameldowanie! – w którym ich proboszcz stwierdza, że: są osobami wierzącymi, praktykującymi, przystępującymi do sakramentów i mogą pełnić funkcję – godność chrzestnego/ej).
UWAGA!
By móc być dopuszczonym do przyjęcia zadania i godności chrzestnego/ej należy:
1. Być wyznaczonym przez przyjmującego chrzest, albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje i posiadać wymagane kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania.
2. Mieć ukończone 15 lat (biskup diecezjalny może określić inny wiek, a nawet proboszcz czy szafarz mogą dla słusznej przyczyny dopuścić wyjątek w tym względzie).
3. Być katolikiem, po I Komunii św., bierzmowanym, prowadzić życie zgodne z wiarą i odpowiadające tej ważnej funkcji jaką mają pełnić.
4. Są wolni od jakichkolwiek kar kanonicznych.
5. Nie są ojcem, matką przyjmującego chrzest.
6. Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu.
7. Osoby niepraktykujące, osoby żyjące bez ślubu kościelnego, a także młodzież nie uczęszczająca na katechizację nie mogą być rodzicami chrzestnymi dziecka.
